ஆன்டன் செக்கோவ் உடன் மாக்சிம் கோர்கி அன்று அதிகாலை ஒரு முழுநாள் தேர்வுக்காக ப்ரசல்சு நகரம் செல்ல வேண்டியிருந்தது. லூவன் எகானோம் டாக்சி நிறுவனம், சொன்னதற்குப் பத்து நிமிடங்கள் முன்னதாகவே வண்டி அனுப்பி இருந்தார்கள். பென்சு காரில் ஏறி அமர்ந்தவுடன் கோனிங்கு போடெவெய்ன்லான் நெடுஞ்சாலையில் காரை விரட்டினார் என் சாரதி. 'ஹுய மார்ஹன்' என்பதற்குப் பதிலாக 'குட் மார்னிங்' என்று கூறிய பாங்கும், அவரது உருவ அமைப்பும் அவர் நிச்சயம் ஃபிளம்மியர் இல்லை என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டியது. "ஆர் யூ ஃப்ரம் போலன்ட்?" என்று கேட்டேன். "இல்லை, ரஷ்யா!" என்று கூறியவர், "தாங்கள் பாகிஸ்தானியா?" என்றார். "எப்படி இருவருமே 'சரியாக' தவறாகக் கேட்கிறோம்?" என்று நினைத்துக்கொண்டே, "இல்லை, இந்தியன்!" என்றேன். சிறிது நேர மௌனத்திற்குப் பிறகு, "தாங்கள் ரஷ்யா சென்றதுண்டா?" என்று கேட்டார். "இல்லை, நண்பரே. ஆனால், நானும் என் பள்ளி நண்பனும் ரஷ்யாவில் மருத்துவப் படிப்பு படிக்க ஆசைப்பட்டதுண்டு." என்றேன்.