புகைவண்டிகள்

டுங்குளிர்.
இன்று காலை ஒருவித இறுக்கத்தோடு பேருந்தைப் பிடிக்க நடந்து சென்றுகொண்டிருந்தேன். எனக்கு முன்னே ஒரு குட்டிப் பெண் தன் தாயின் கையைப் பிடித்தபடி பள்ளிக்குச் சென்று கொண்டிருந்தாள். என் மகனின் நினைவு வந்தது. இந்தக் குளிரில் குழந்தைகளுக்கு என்ன பள்ளி வேண்டிக்கிடக்கிறது என்று தோன்றியது. அந்தக் குழந்தை வானத்தைப் பார்த்தபடி வாயிலிருந்து புகை விட்டுக்கொண்டே சென்றாள். அவளைக் கடக்கும் போது பார்த்து புன்னகைத்து, 'ஹுய மார்கன்' என்றேன். 'ட்ரேன்..ட்ரேன்..' (புகைவண்டி) என்றாள். இந்தக் குழந்தைக்குப் புகைவண்டியைப் பற்றி எப்படித் தெரியும் என்று யோசித்தேன். என் மகன் அடிக்கடி பார்க்கும் 'ஆங்கில எழுத்துக்களை' பெட்டிகளில் எடுத்துச் செல்லும் புகைவண்டியின் நினைவு வந்தது. 
சில நொடிகளில் என்னையும் அறியாமல் நானும் வானத்தைப் பார்த்தபடி புகை விட்டுக்கொண்டே சென்று கொண்டிருந்தேன். எத்தனை அருமையான விளையாட்டு!! குழந்தைகளின் உலகம் எத்தனை அழகானது என்று தோன்றியது. குழந்தையாக மாறிவிட வேண்டும் என்று தோன்றியது. இறுக்கம் நீங்கி புத்துணர்வு பெற்று வேகமாக நடக்க ஆரம்பித்தேன்.
பேருந்து நிறுத்தத்தை நெருங்கியபோது அங்கே ஒரு இளம்வயது பெண்ணும் அதையே விளையாடிக்கொண்டிருப்பதைக் கண்டேன். எங்களுக்கும் அவளுக்கும் ஒரே ஒரு வித்தியாசம்.
அவள் கையில் சிகரெட்.

கருத்துகள்

  1. எத்தனை அருமையான விளையாட்டு!! குழந்தைகளின் உலகம் எத்தனை அழகானது..

    //அவள் கையில் சிகரெட்!// - அதிர்ச்சி..

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

ஸித்ரத்துல் முன்தஹா

புதுமைப்பித்தனின் செல்லம்மாள்

அறிவுத் தீனிக்கு ஒரு தகவலும் மூன்று கூறுமுறைகளும்..